اجزای تشکیل دهنده گوشی پزشکی

گوشی پزشکی خود دارای اجزای مهمی می باشد که کیفیت هر قسمت بر کارکرد صحیح دستگاه و تشخیص پزشک تأثیر دارد. حال به بیان این اجزا می پردازیم و هر قسمت را به صورت مختصر بیان خواهیم کرد.

سرگوشی : قسمتی از گوشی می باشد که بر روی بدن قرار می گیرد. ظاهر سر گوشی شبیه زنگوله بوده و صدا های بدن را تقویت کرده و به گوش پزشک می رساند. قسمت داخلی سر گوشی پرده دیافراگم نام دارد و نقش اصلی تقویت صدا بر عهده آن می باشد. قسمت پشتی دیافراگم نیز بل نامیده می شود و صدا های بم تر را بهتر می تواند دریافت کند.

تیوب : صوتی که از دیافراگم دریافت می شود باید بدون اتلاف انرژی به گوش پزشک برسد. این صوت از داخل لوله ای با اندازه مشخص (45 تا 68 سانتی متر) عبور داده می شود. جنس تیوب معمولاً جهت کاهش اتلاف صوت از PVC انتخاب می شود.

گوشی : بخش انتهایی گوشی پزشکی ، همان گوشی می باشد که در گوش پزشک قرار می گیرد. جنس این قسمت باید از پلاستیک بسیار نرم بوده و باعث اذیت شدن و درد در گوش پزشک نشود. این قسمت باید به خوبی در گوش پزشک چفت شود و برای سن های متفاوت گوشی های متفاوتی وجود دارند. اندازه سر گوشی ها نیز بین 25 تا 35 میلی متر متفاوت می باشند. برای پاکسازی سر گوشی یا آن را با آب و صابون شسته و با پارچه فوراً خشک کنید و یا آن را مکرر با الکل ضد عفونی کنید.

اجزای تشکیل دهنده گوشی پزشکی

استفاده از گوشی پزشکی